چندی پیش اولین نسخه بتای عمومی اندروید P عرضه شد و با توجه به این نسخه، باید بگوییم که در این سیستمعامل تعدادی ویژگی آزاردهنده وجود دارد.
البته همین ابتدای امر باید اذعان کنیم که به دلیل آزمایشی بودن چنین نسخهای، وجود مشکلات متعدد یک موضوع طبیعی بهحساب میآید و به همین خاطر امیدواریم گوگل قبل از عرضه عمومی آن، چنین مشکلاتی را برطرف کند. با این وجود، در ادامه به ۸ ویژگی آزاردهنده اندروید P میپردازیم.
۱. ژستهای حرکتی
بالاخره بعد از مدتها انتظار، چشممان به جمال ژستهای حرکتی اندروید روشن شد. هرچند این قابلیت بسیار جذاب است، اما در حال حاضر مشکلات ریز و درشت زیادی دارد. گوگل اگر میخواهد چنین قابلیتی مورد توجه و استقبال کاربران قرار بگیرد، باید این مشکلات را حلوفصل کند. البته با وجود این مشکلات، بعد از کمی استفاده، میتوان به آن عادت کرد، اما بسیاری از کاربران چندان صبور نیستند و اگر از همان ابتدا از پس استفاده از آن برنیایند، صدای اعتراض خود را به گوش همه میرسانند.
۲. دکمه بازگشت
در اندروید P دکمه بازگشت تقریبا پا در هوا است. در زمانی که کاربر در هوم اسکرین قرار دارد، اثری از این دکمه مشاهده نمیشود اما در هنگام استفاده از اپلیکیشنها، ظاهر میشود. همین مسئله موجب سردرگمی کاربران و به قول معروف بیقوارگی رابط کاربری میشود. اگر گوگل قصد استفاده از ژستهای حرکتی دارد، پس باید این دکمه را حذف کند و به جای آن میتواند ژست حرکتی سوایپ به چپ در همان قسمت از رابط کاربری را تعریف کند.
۳. وظایف متعدد دکمه هوم
با معرفی ژستهای حرکتی، وظایف دکمه هوم چند برابر شده است و در ادامه به وظایف تعریفشده برای این دکمه اشاره میکنیم:
- فشار بر آن (برای مراجعه به هوم اسکرین)
- فشار طولانی بر آن (برای باز کردن گوگل اسیستنت)
- سوایپ به بالا (برای مشاهده اپلیکیشنهای در حال اجرا)
- سوایپ طولانیتر به بالا (برای باز کردن اپ دراور)
- دو بار سوایپ به بالا (همانند سوایپ طولانی)
- سوایپ به راست (برای حرکت بین اپلیکیشنهای در حال اجرا)
- حرکت سریع به سمت راست (برای حرکت بین آخرین اپلیکیشنها باز شده)
همانطور که میبینید وظایف متعددی برای این دکمه تعریف شده و همین موضوع میتواند موجب سردرگمی کاربران شود. بهعنوان مثال اگر قصد سوایپ به بالا را داشته باشید اما اندکی انگشت شما بر این دکمه ثابت باقی بماند، بهطور ناخواسته گوگل اسیستنت باز میشود. گوگل با این کار میخواهد رابط کاربری اندروید را سادهتر از گذشته کند، اما چنین مواردی تا حدی منجر به کاهش جذابیت و سادگی رابط کاربری میشوند.
۴. قابلیتهای مخفی در اندروید P
اول از همه باید به نحوهی باز کردن «اپ دراور» (app drawer) در اندروید P اشاره کنیم. برای چنین کاری، باید از طریق دکمه هوم یکبار به سمت بالا سوایپ کنید و بعد از سوایپ دوم، روانهی اپ دراور میشوید. همچنین با سوایپ طولانیتر به سمت بالا هم چنین فرایندی انجام میگیرد. حالا فرض کنید دوست شما که اصلا اهل استفاده از گوشیهای هوشمند نیست، بهتازگی یک گوشی اندرویدی خریده و شما میخواهید این قابلیت را برای او توضیح بدهید؛ چنین کاری مطمئنا چندان ساده نخواهد بود.
مخفی کردن بخش مهمی مانند اپ دراور پشت این فرایند نهچندان ساده، موجب کاهش جذابیت و سادگی رابط کاربری میشود. البته همین ژست حرکتی به کاربر این اجازه را میدهد که در بخشهای مختلف گوشی، بهراحتی بتواند وارد اپ دراور شود؛ اما همهی کاربران اینگونه فکر نمیکنند و از این گونه پیچیدگیها دل خوشی ندارند. حل این معضل چندان سخت نیست و فقط کافی است آیکون مربوط به اپ دراور به هوم اسکرین اضافه شود.
البته چنین معضلی محدود به اپ دراور نیست و قابلیتهایی مانند حالت تقسیم تصویر و پین کردن اپلیکیشنها در اندروید P مخفی هستند. گرچه اگر بخواهیم منصفانه نظر بدهیم، باید بگوییم که این قابلیتها قبلا هم مخفی بودند. اما آیا در هر نسخهی جدید سیستمعامل نباید مشکلات نسخههای قبلی برطرف شود؟
۵. ناهماهنگی بین میانبرها
بعد از سوایپ به بالا و مشاهدهی اپلیکیشنهای در حال اجرا، در قسمت پایین این بخش تعدادی میانبر اپلیکیشن به نمایش درمیآید که چینش آنها بر اساس موارد از قبل استفادهشده و حدس گوگل از الگوی استفادهی کاربر است. این قابلیت بهخودیخود خیلی جذاب و کاربردی است، اما مشکل در اینجاست که موقعیت این آیکونها تا حد زیادی مشابه موقعیت میانبرهای تعریفشده در داک هوم اسکرین است. به همین خاطر کاربر با هر بار سوایپ به بالا، شاهد تغییر این آیکونها خواهد بود و این موضوع جلوهی چندان خوبی ندارد.
۶. فقدان میانبر تنظیمات
یکی از میانبرهای پر استفادهی اندروید، میانبر مربوط به تنظیمات سیستمعامل در بخش Quick Setting است. اما در اندروید P، این میانبر موجود در Quick Setting زمانی به نمایش درمیآید که کاربر یکبار دیگر آن را به سمت پایین بکشد. این موضوع باعث شده که کاربران برای دسترسی به این میانبر پر استفاده، بهناچار باید یک حرکت اضافه انجام دهند. امیدواریم گوگل در نسخهی نهایی این مشکل را برطرف کند.
۷. حضور سنگین انیمیشنها
هرچند انیمیشینها قابلیت جذاب و زیبایی محسوب میشوند و رابط کاربری را جذابتر میکنند، اما اگر این حضور از یک حدی فراتر برود، از این جذابیت کاسته میشود. در اقصی نقاط اندروید P میتوان این انمیشینها را مشاهده کرد؛ انیمیشنهایی که کند هستند و بهرهگیری از آنها منجر به کاهش سرعت رابط کاربری میشود. اگر بخواهیم واضحتر توضیح بدهیم، این انیمیشنها مانند لانچرهای خوشرنگ و لعابی هستند که در نگاه اول به نظر جذاب میرسند، اما بعد از کمی استفاده، ترجیح میدهیم که آنها را غیرفعال کنیم و به همان لانچر ساده قبلی برگردیم. امیدواریم گوگل در نسخهی نهایی اندروید P تنظیماتی را برای انیمشینها اختصاص دهد تا کاربران ناچار به فعال کردن حالت developer نشوند.
۸. انعطافناپذیری چرخش خودکار نمایشگر
قابلیت چرخش خودکار نمایشگر در اندروید P دچار تغییر و تحولاتی شده است. در این نسخه از اندروید، بعد از فعال کردن چرخش خودکار، یک آیکون مربوط به این قابلیت در گوشهی نمایشگر ظاهر میشود و به کاربر اجازه میدهد که در مورد چرخش یا عدم چرخش نمایشگر تصمیم بگیرد. چنین قابلیتی بسیار مفید است، زیرا از چرخش اشتباهی نمایشگر جلوگیری میکند. اما از لحاظی مشکلزا هم هست. فرض کنید مشغول تماشای یک ویدیو هستید و خواستار چرخش خودکار نمایشگر هستید. در چنین حالتی اگر از قبل آیکون مذکور را فعال نکرده باشید، ناچار به توقف برنامه و مراجعه به آیکون و سپس فعال کردن آن هستید. با توجه به همین موضوع، بهتر است که گوگل در نسخهی نهایی اندروید P به برخی از اپلیکیشنها-مانند یوتیوب و اپلیکیشن دوربین-این اجازه را بدهد که فارغ از وضعیت آیکون مذکور، قادر به چرخش خودکار باشند.
منبع: computerworld